مردی تخم عقابی یافت و ان را در اشیانه ی یك مرغ كرچ گذاشت.عقاب به همراه جوجه های دیگر از تخم بیرون امد و با انها شروع به رشد نمود.
عقاب در طول تمام زندگیش همان كارهایی را می كرد .كه جوجه ها می كردند. چون تصور می كرد كه او نیز جوجه مرغی بیش نیست!!!او برای پیدا كردن كرم و حشره روی زمین را با ناخن می كند ،قد قد می كرد و صدای مرغان كرچ را در می اورد . بال های خود را برهم می زد و چند قدمی در هوا می پرید.سالها بدین سان گذشت و عقاب بسیار پیر شد.
روزی عقاب ،بالای سر خود ،در پهنای اسمان بی ابر ،پرنده باشكوهی دید كه با وقار هر چه تمام تر در میان جریان باد ،بی انكه حتی حركتی به بالهای طلاییش دهد ، در حال پرواز است .او با بیم و وحشت به ان نگریست و از مرغ كنار دستی اش پرسید ؛اون كیه ؟ همسایه اش پاسخ داد اون یه عقابه ،پادشاه پرندگان .اون به اسمان تعلق داره و ما به زمین .ما جوجه هستیم.وبدین سان ب.د كه عقاب جوجه زیست و جوجه مرد ،فكر میكرد كه جوجه است.
نظرات شما عزیزان:
بهار 
ساعت10:42---14 مهر 1390
سلام عزیزم
پاسخ:mr30 azizam shoma lotf darid
